ഖല്‍ബിന്‍റെ കോലായില്‍ മുഹബ്ബത്തിന്‍റെ മുസ്വല്ല വിരിച്ച് തിരു നബിയെ കാത്തിരിക്കുന്നു ഞാന്‍...
ഖല്‍ബിലൊരിടത്ത് ഒരുക്കൂട്ടിവെച്ച കനവിന്‍റെ നാണയത്തുട്ടുകള്‍..എന്‍റെ പ്രാര്‍ത്ഥനാ വിരിപ്പില്‍ വീണുടഞ്ഞ മോഹം നനഞ്ഞ കണ്ണീര്‍ത്തുള്ളികള്‍..വേദന നിറഞ്ഞ ജീവിത സത്രത്തില്‍ നിന്ന് മധുര മദീനയുടെ സാഫല്യ തീരത്തേക്ക് യാത്രക്കൊരുങ്ങുകയാണ് ഞാന്‍..കറ പിടിച്ച കരളകം വിശുദ്ധിയുടെ സംസം കൊണ്ട് കഴുകിത്തുടക്കണം, അപരാതങ്ങളിലേക്ക് വഴി നടന്ന കാലുകള്‍ യഥ്രിബിന്‍റെ മണല്‍പ്പരപ്പിലൂടെ സായൂജ്യം തേടി അലയണം.., അക്ഷരത്തെറ്റുകള്‍ മാത്രം പറഞ്ഞ നാവു കൊണ്ട് തൗബയുടെ മന്ത്രണങ്ങള്‍ പാടണം, തിരു നബിയോട് സലാം പറയണം...പ്രവാചക വചനങ്ങളോരോന്ന് കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ കാല, കാതങ്ങളിപ്പുറത്ത് പിറന്നതിന്‍റെ ഹതഭാഗ്യമോര്‍ത്താണ് ഖല്‍ബ് വല്ലാതാവുന്നത്..
ഖാന്‍ഖാഹിലെ ആദ്യത്തെ സ്വഫ്ഫില്‍ ഖിബ്ലക്കിമുഖമായി ഞാന്‍ ഗുരുവിനെ കാത്തിരുന്നു. അജ്ഞതയുടെ ഇരുട്ടിനോട് ധര്‍മ്മ സമരം പ്രഖ്യപിച്ച യോദ്ധാവിനെ പോലെ ഗുരു വന്നിരുന്നാല്‍ സദസ്സ് നിശബ്ദ്ദമാവും. അലിഫിന്‍റെ അക്ഷയ ഖനി ഒഴുകി പ്പരക്കും. കത്തിച്ചുവെച്ച ചന്ദനത്തിരിയുടെ സുഗന്ധം എല്ലാവരെയും തഴുകി നടക്കും. വിശ്വാസ ധാവള്യം സൗന്ദര്യമൊരുക്കിയ ഗാംഭീര്യത്തോടെയിരിക്കുന്ന മഹാ ഗുരുവിന്‍റെ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിന് ഞങ്ങള്‍ കാതു തുറന്നു വെക്കും.സമയമായിട്ടുണ്ട്..അറിവിന്‍റെ കൊടാ വിളക്കുമായി ശ്രേഷ്ട ഗുരുവിന്‍റെ കാലനക്കം കേള്‍ക്കുന്നു.. "അസ്സലാമു അലൈകും". ഇനി എല്ലാം ശാന്തമാണ്. കിതാബിന്‍റെ ഏടുകള്‍ മറിയുന്ന ശബ്ദം മാത്രം. എല്ലാവരും എഴുന്നേറ്റു നില്‍ക്കുന്നു."വഅലൈകുമുസ്സലാംڈ. ഭവ്യതയുടെ കനമുള്ള അഭിവാദ്യങ്ങള്‍. വിരിച്ചു വെച്ച മുസ്വല്ലയില്‍ ഗുരു വന്നിരുന്നു..ഇനി പ്രയാണമാരംഭിക്കുകയാണ്..വരികള്‍ക്കിടയിലൂടെ മദീനയിലേക്ക് നടന്നു കയറും..പതിനാലു നൂറ്റാണ്ടപ്പുറത്തേക്ക് നമ്മളറിയാതെ ഓര്‍മ്മകള്‍ വിരുന്നു ചെല്ലും.."അന് ഖൈസി ബിനി സഅദിന്‍..".ചരിത്രത്തിലെവിടെയോ പരിചയിച്ച പേരുകളാണിത്.."റളിയഅല്ലാഹു അന്‍ഹും.."ഞങ്ങളൊന്നിച്ചു ചൊല്ലി..സുനനു അബീ ദാവൂദിന്‍റെ അക്ഷരങ്ങളില്‍ നിന്ന് തിരുനബിയെ കാണിച്ചു തരികയാണ് ഗുരു. മാനവികതയുടെ മാതൃകാ പാഠങ്ങള്‍, മര്യാദയുടെ ഖാഇദകള്‍ അനുരാഗത്തിന്‍റെ അനുഭവ ദൃശ്യങ്ങള്‍ ഗുരുവിന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ മദീനയിലെത്തിയതു പോലെ പ്രകാശിതമാണ്..പ്രവാചകന്‍ അനുചരനായ സഅദിന്‍റെ വീട്ടിലേക്ക് നടക്കുകയാണ്. മദീനയുടെ ചരിത്രം പറയുമ്പോഴെല്ലാം ഗുരുവിന്‍റെ കണ്ണു നിറയുന്നു. ശബ്ദ്മിടറുന്നു. അനുരാഗത്തിന്‍റെ കണ്ണുനീര്‍. "അസ്സലാമു അലൈകും".. സഅദിന്‍റെ വീട്ടു മുറ്റത്തു ചെന്ന് തിരുമേനി സലാമോതുകയാണ്. അനുയായിയുടെ വീട്ടില്‍ കയറിയിരിക്കാന്‍ അനുവാദം ചോദിക്കുന്ന നായകന്‍റെ ചിത്രം. പുതിയ കാലത്തിന് പരിചയമില്ലാത്ത കാഴ്ച്ച. "വഅലൈകുമു സ്സലാം" സഅദ് പതിഞ്ഞ ശബ്ദ്ദത്തില്‍ സലാം മടക്കുന്നു. തിരുനബി കേള്‍ക്കാത്ത വിധത്തില്‍.. "ഉപ്പ തിരുമേനിയോട് കയറിയിരിക്കാന്‍ പറയുന്നില്ലേ" മകന്‍ ഖൈസിന്‍റെ പരിഭവം "പ്രവാചകന്‍റെ പ്രാര്‍ത്ഥനയാല്‍ ഇവിടെ സലാമത്തിന്‍റെ നിലാവ് പരക്കട്ടെ" പിതാവ് മകനോട് പതുക്കെ പറഞ്ഞു.
മൂന്ന് തവണ സലാമോതിയ ശേഷം തിരുനബി തിരിഞ്ഞുനടന്നു. കതകിനപ്പുറത്ത് പ്രവാചകന്‍റെ പ്രാര്‍ത്ഥന കേട്ട് ആനന്ദിച്ചു നിന്ന സഅദ് ഇറങ്ങി വന്നു. ഗുരുവിന്‍റെ മുഖത്ത് നിര്‍വികാരതയുടെ നിറം പരന്നിട്ടുണ്ട്. അനുവാദം കിട്ടാതെ മടങ്ങി നടക്കുന്ന പ്രവാചകനു വേണ്ടി ആകാശം തണല്‍ വിരിക്കുന്നു. ഭൂമി വസന്തമൊരുക്കുന്നു. ഞങ്ങള്‍ ഗുരുവിന്‍റെ വചനാമൃതം ആസ്വദിക്കുകയാണ്. സദസ്സില്‍ ഗുരുവിന്‍റെ തേങ്ങലുയരുന്നു. പതുങ്ങിയ ശബ്ദ്ദത്തില്‍ അവ ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയ താളത്തെ പിടിച്ചു കുലുക്കുന്നു. ഇഷ്ഖിന്‍റെ കാവ്യ തല്ലജങ്ങളാണ് ഇതെല്ലാം..കണ്ണുനീരിന്‍റെ തിളക്കത്താല്‍ അവ മനോഹരമാവുകയാണ്.. നായകന്‍റെ പ്രാര്‍ത്ഥന കൊതിച്ച അനുയായിയുടെ പ്രണയ കഥ. സഹചാരിയെ സന്ദര്‍ശിക്കാന്‍ സമയം കണ്ടെത്തിയ നായകന്‍റെ ചിത്രം. അനുവാദമില്ലാതെ മറ്റൊരാളുടെ വീട്ടിലേക്ക് കയറരുതെന്നാണ് പ്രവാകന്‍ പഠിപ്പിക്കുന്നത്..മൂന്നു തവണ അനുവാദം തേടണം..പ്രതികരണമില്ലെങ്കില്‍ തിരിച്ചു പോരണം..മാനവികതയുടെ സന്ദേശം..സാമൂഹ്യ ജീവിതത്തില്‍ നമ്മളറിഞ്ഞിരിക്കേണ്ട മര്യാദകള്‍..
"തിരുനബിയേ..നിങ്ങളുടെ സ്വരം കേള്‍ക്കാഞ്ഞിട്ടല്ല. ഇനിയും നിങ്ങളുടെ പ്രാര്‍ത്ഥനാ വാക്യങ്ങളാല്‍ ഇവിടെ ധന്യമാവട്ടെ എന്ന് വിചാരിച്ച് ശബ്ദം താഴ്ത്തിയതാണു ഞാന്‍"സഅദ് പറഞ്ഞു..ഹൃദയം തൊട്ട തുറന്നു പറച്ചിലുകള്‍..തിരുനബിക്ക് പരാതിയില്ല..മുഹബ്ബത്തിന്‍റെ ദുന്‍യാവില്‍ എല്ലാം സുന്ദരമാണെന്നാണല്ലോ തത്വം..സബ്ഖിലെന്‍റെ കൂടെയുള്ളവരും ഗുരുവിനെ ശ്രദ്ധിച്ചിരിപ്പാണ്. എനിക്ക് വല്ലാത്ത സന്തോഷമായി. ഗുരുവിന്‍റെ മുഖത്ത് മദീനയുടെ ചിത്രം തെളിയുകയാണ്.. ആഷിഖിന്‍റെ ചിറകേറി ഗുരു തീര്‍ത്ഥാടനം തുടരുന്നു.. തിരു മുമ്പിലേക്ക് സലാമിന്‍റെ കൈയ്യുയര്‍ത്തി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു..ഞങ്ങളെയും വിളിക്കണേ നബിയേ...കണ്ണു നനഞ്ഞ്, ഹൃദയം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന.. ഞങ്ങളൊന്നാകെ പറഞ്ഞു, ആമീന്‍.."തിരുനബി സഅദിന്‍റെ കൂടെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു". ഗുരു പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി. ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങളിലൂടെ പ്രവാചകന്‍ കടന്നുപോയി.. ചന്ദനത്തിരി കത്തിത്തീര്‍ന്നിട്ടുണ്ട്. നിര്‍വൃതിയുടെ നീലാകാശം പോലെ കണ്ണു ഖല്‍ബും തെളിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നു.. ഗുരുമുഖത്ത് ചെറുപുഞ്ചിരി വിടര്‍ന്നു. കവിളിലൊഴുകിയ കണ്ണീര്‍ തുള്ളികള്‍ "ജസാകല്ലാഹ്". സബ്ഖ് അവസാനിച്ചിരിക്കുന്നു. ഗുരുവര്യന്‍ എഴുന്നേറ്റു നടന്നു.. കിതാബ് നെഞ്ചോട് ചേര്‍ത്തു പിടിച്ച് സദസ്സും...
(അവലംബം സുനനു അബീ ദാവൂദ് 5185,
കിതാബു ആദാബുന്നൗമ്, ബാബു കം മറത്തന്‍ യുസല്ലിമു റജ്ലു ഫില്‍ ഇസ്തിഅദാന് )
മുര്‍ഷിദ് മോളൂര്‍
(ദാറുല്‍ ഹുദായിലെ ഡിപ്പാര്‍ട്ട്മെന്‍റ് ഓഫ് അഖീദ ആന്‍ഡ് ഫിലോസഫിയില്‍ ഗവേഷകനാണ് ലേഖകന്‍).
ഹദീസ് ബ്ലോഗെഴുത്ത് മല്‍സരത്തില്‍ ജൂറിയുടെ പ്രത്യേക പരാമര്‍ശം നേടിയ രചന.
قيس بن سعد بن عبادة -رضي الله عنه- قال: « زارنا رسول الله صلى الله عليه وسلم في منزلنا فقال: السلام عليكم ورحمة الله، فرد سعد ردا خفيا، قال قيس: فقلت: ألا تأذن لرسول الله -صلى الله عليه وسلم-؟ فقال: ذره يكثر علينا من السلام، فقال رسول الله -صلى الله عليه وسلم- :السلام عليكم ورحمة الله، فرد سعد ردا خفيا. ثم قال رسول الله -صلى الله عليه وسلم-: السلام عليكم ورحمة الله، ثم رجع رسول الله -صلى الله عليه وسلم- واتبعه سعد فقال: يا رسول الله إني كنت أسمع تسليمك وأرد عليك ردا خفيا لتكثر علينا من السلام » أخرجه أبو داود
ReplyDelete